''Takımın gücü bu kadar''

Başlıktaki ifade bana ait değil…

Osmanlıspor maçı sonrasında yaptığı basın toplantısında 4 hafta önce apar topar takımın başına getirilen “Aziz Yıldırım”ın evlad-ı maneviyesi “İsmail Kartal” söyledi bu sözleri…

 Fenerbahçe’de yıllarca ikinci adamlıktan öteye gidememişti. Şampiyonluk yaşatan “Denizli, Daum, Yanal” gibi hocaları ödül olarak (!) görevden alan Fenerin dominant başkanı “Aziz Yıldırım”  geçen yıl, ben bu takımı “İsmail Kartal”la da şampiyon yaparım dercesine atama kararnamesini imzalamıştı…

Çünkü her sezonda olduğu gibi o yılda gerçekten büyük paralar harcanarak oluşturulan bir yıldızlar takımıydı Fenerbahçe…

Ancak  “Yıldırım”ın evdeki hesabı çarşıya uymadı ve “Kartal”lı Fener ikincilikle yetinmek zorunda kaldı…

Ve yıldızlar karmasıyla başarı sağlayamayan o “Kartal” birilerinin tavsiyesi ya da önerisiyle 1 ay önce kurtarıcı olarak Eskişehirspor’un başına getirildi…

Açık söyleyelim o geldiğinden beri bu takım daha da geriye gitti. “Skibbe”den eksiği var fazlası yok!

Takımın az da olsa bir mücadele azmi vardı. Belki gene yeniliyordu ama en azından gücü oranında bir savaş veriyordu…

Ya şimdi?

Her maçın başında yenilgiyi peşinen kabullenmiş bir takım haline geldi…

Sessiz-sakin, masum-mazbut, ürkek-korkak profilli hocalar bizim kaderimiz mi?

“Skibbe” kulübenin önünde kollarını kavuştururdu.

 “Kartal” ise ellerini cebine sokuyor. Görünen tek farklılıkları bu…

Sinerjisini bütün takıma aşılayan,  90 dakika oyuncularıyla birlikte maçı yaşayan, yaptığı değişikliklerle, taktik varyasyonlarla maça damgasını vuran bir hocayı hep deplasman takımlarının başında mı göreceğiz?

Dahası,  maç sonu demecindeki  “Takımın gücü bu kadar” sözleri bir hocaya yakışır mı?

Bu demeç hangi futbolcuda inanç bırakır?

 Gelmeden önce takımın gücünü bilmiyor muydun? 

O zaman adama sormazlar mı: peki, sen niye geldin?