At sineğinin hikâyesi…

Günlerden bir gün, bir sinek yavrusu, dünyaya gözlerini açtıktan sonra; hem üzerinde barınacağı hem de besleneceği bir yer aramaya başlamış. Sonra uçarken, çevrede gösterişli ve büyük bir at görmüş…

Ve; “Tamam işte buldum. Ben bu atın üzerine konayım. Böylece daha fazla uçmak zorunda kalmadan, o nereye giderse ben de onunla dolaşırım, vücut ısısından yararlanırım, aynı zamanda üzerinden beslenirim” diye düşünerek, atın üzerine konmuş.

O gündür, bu gündür çevresindeki hayvanlarca “At Sineği” olarak anılmaya başlamış… Gel gelelim günler geçmiş, bu at sineği kendine göre büyüyüp serpilmiş. Ama hala at kadar gösterişli ve yetenekli olamadığı gibi, isminin de atla birlikte anılmasından son derece rahatsız olmaya başlamış.

Bir gün at çayırda otlarken, yanına bir eşek yaklaşmış.  Sonra sinek bakmış ki; ata benzeyen ama ondan daha küçük ve gösterişsiz görünen bir hayvan daha var.

Bu nedenle hemen; “Ben en iyisi bundan sonra şu eşeğe takılayım. Onun üzerinde benzer yaşam koşullarını bulurum, ancak hiç olmazsa daha büyük ve gösterişli görünürüm. Bu gidişle atın üzerinde beni kimse fark etmeyecek, ölüp gideceğim” diye düşünmüş ve bir kanat hamlesiyle eşeğin üzerine konmuş…

Eşek de aslında, kendisi için çok faydalı olmayacağını bildiği bu sineği, sırf attan geldiği için “bir keramet vardır” diyerek büyük bir sevinçle karşılamış…

Böylece kendisine daha küçük bir yaşam zemini bulan sinek, kendi büyüyemediği için zemini küçülterek artık daha büyük göründüğü düşüncesiyle, mutlu bir yaşam sürmeye devam etmiş… Ancak her ne var ki; bu zemin değişikliğine rağmen diğer hayvanlar, o sineği eşeğin üzerinde yaşamaya başlamasına rağmen, hala “At Sineği” olarak çağırmaya devam etmişler… 

Kıssadan hisse; sadece zemini küçülterek kendini olduğundan büyük göstermek pek kolay olmuyor, anlaşılan…