Bu benim tercihim

Üniversite adaylarının bundan sonraki yaşamlarını büyük oranda etkileyecek olan LYS (Lisans Yerleştirme Sınavı) için herkes büyük bir heyecanla tercihlerini yaptı. Bundan sonrasını artık, aldıkları puanlar ve tercih sıralamaları belirleyecek. Ancak, bugün adayların tercihlerini belirlemede etkili olan faktörlerin neler olduğunun irdelenmenin yaralı olacağını düşünüyorum. Çünkü yapılan bu tercihler, geleceğimizin güvencesi olan gençlerin ilerdeki meslekleri bakımından da belirleyici olacaktır.

Ülkemizde yapılan bazı araştırmalarda; adayların üniversite ve bölümlerle ilgili tercihlerini yaparken, kendi düşüncelerinden çok “ailelerinden” ve “dershanelerindeki rehberlik uzmanlarından” etkilendikleri belirlenmiştir. Bunu giderek azalan oranlarla arkadaşları, dershane ve okul öğretmenleri izlemektedir. Tercihlerde belirleyici olan diğer bir parametre ise % 94 ile mezuniyet sonrası iş olanaklarıdır. Bunu da sırasıyla üniversitenin bulunduğu şehir, barınma ve burs olanaklarının yanı sıra son olarak ise üniversitelerin akademik kadroları takip etmektedir.

 

 

Bu durumda kariyerlerini istedikleri bir meslekte yapabilme hayallerinin, üniversite tercihi aşamasında çok fazla belirleyici olmadığını söyleyebiliriz. Oysa bir bilge “sevdiği bir işte çalışanların, kendilerini bir ömür boyu hiç çalışmamış gibi hissedeceklerini” ifade ederek, sevdiğimiz bir mesleğe ve işe sahip olmanın ne kadar önemli olduğunu vurgulamaktadır. Çünkü kendi isteğinizin ön planda olmadığı bir meslekte, planlı bir başarı ve mutluluk elde etmek mümkün değildir. Tabi ki; Türkiye’deki mevcut üniversite sınav ve tercih sisteminin de bunda etkili olduğunu söyleye bilirsiniz. Ancak buna rağmen, pek çok üniversite adayının kendi istedikleri bölümlere girebilecekken, başka önceliklere göre tercih yapmak durumunda kaldıkları görülmektedir.

Şimdi de ülkemizdeki insanların, çalıştıkları meslek ve işlerle ilgili memnuniyet durumlarına bir göz atalım. Türkiye'nin önde gelen insan kaynakları sitelerinden birinin yaptığı anket sonuçlarına göre; katılımcıların sadece % 16' sının mesleğini ve işini severek yaptığı, % 72' sinin ise ya işinden ya da mesleğinden memnun olmadıkları belirlenmiştir. Çünkü gençlerin iş yaşamlarında başarılı olmaları sadece öğrenim imkanları ile değil, istedikleri bir alanda öğrenim görmeleri ve o mesleği yapmaları ile de yakından ilişkilidir. O halde, çoğunluğu mesleğinden ve işinden mutlu olmayan böyle bir topluma sahip olmamızın altında “bu benim tercihim” diyebilecek öz güvene sahip gençleri yetiştiremememiz yatıyor olabilir mi? Ne deresiniz?