GOY GOY

Yılmaz Büyükerşen ile Ahmet Ataç arasında son zamanlarda halının altına süpürülemeyecek kadar ciddi bir soğukluk var. Her ne kadar Yılmaz Hoca’da, Ahmet Ataç’da aramızda sorun yok, sadece fikir ayrılığı yaşıyoruz dese de, gönüllerin ayrılığını görmemek ya da inkâr etmek beyhude bir çaba olur.
Konu bu hafta yeniden gündeme geldi. Büyükerşen, Ahmet ile sorunumuz yok, fikir ayrılığımız var,  ben ağabey pozisyonundayım, denge sağlamak zorundayım dedi. Sonra Ataç’ın duygusal davrandığını, etrafında goy goycular olduğunu söyledi. Bir de Ahmet Ataç’ın “Hoca yoksa adayım” sözüne içerlediğini ve bu sözün zamansız söylendiğini 3 ya da 4. Kez dile getirince aradaki meselenin sadece fikir ayrılığı olmadığı emaresini fazlaca hissettim.
Hoca’nın önemli bir söylemi daha oldu, satır arasında, “Genel merkezin aday listeleri yapılırken düşüncelerime itibar etmesinden dolayı bu itibarı kaybedebilmemi sağlayarak kendilerine meydan açılacağını düşünenler var” dedi. Yani parti dışında başka birilerini kast etmiyor ise Hoca parti içinde ve sanırım Tepebaşı cephesinde onu itibar kaybettirmek için uğraşanlar, böylece meydan bize kalacak diye düşünenler olduğunu işaret etti.
Böyle bir düşüncenin olduğu yerde, denge, ağabey ve sorun yok, fikir ayrılığı sözleri bana göre sadece sözde kalır. “Asıl mesajlar ise söylenenler değil, söylenmeyenler, ucundan ima edilenler veya dostane uyarılarla gerçekleştirildi gibi hissettim”
Her ne kadar Yılmaz Hoca Ataç’ın etrafında goy goycular var dese de, sanki herkesin etrafında bu goy goyculardan var ve sanırım en ufak eylemler, söylemler bu yüzden başka bir boyuta rahatsız edici senaryolara dönüşüyor. Demem o ki, “sanki Hoca’yı da bazı konularda yanlış yönlendiren ve bu durumdan karlı çıktıklarını düşünenler var”
Ataç’da “beni yok sayarak kendi ikbalini sağlama alacağını düşünenler, meydan onlara kalacak zannederler var” diyebilir.
İşte bu yüzden Ataç’ın kendisine sorulduğu için cevapladığı “Hoca aday olmazsa adayım” açıklaması aslında sıradan bir soruya, bilinen bir cevap olmaktan çıkıp, başka anlamlar yükleniyor üstüne.
İşte tüm bunlara bakıp da, her şeyin hala normal olacağını düşünmek, beklemek, arzu etmek olanaksız duruyor. Büyükerşen ve Ataç bu sorunları çözmesine çözer, önyargılardan kurtulur ve birbirine yeniden muhabbetle bağlanır mı derseniz, artık tek bir çaresi var.
Hoca ve Ahmet Başkan uçak biletlerini alıp, Baş başa Türkiye’den uzakta bir yerde, Küba’da ya da Londra’da  en az 1 haftalık tatile gidecekler. “Yanlarında kimse olmadan, ne konuştuklarını kimse bilmeden, kafalarından geçen her detayı, her soruyu, her şüpheyi temize çekinceye kadar, Eskişehir’den uzakta olacaklar” İşte bu ne kadar mümkünse, saadet de o kadar mümkündür.