Kahvaltı

Geçtiğimiz haftalarda üniversitemizde yemekhanelerde öğrencilere kahvaltı da verilmeye başladı. Geçen seneye kadar öğrencilerimiz kampüste sadece öğle yemeği yiyebilirken, önce akşam yemeği, ardından bu sene kahvaltı uygulaması oldukça önemli ve yararlı. Sayın Rektörümüz Prof. Dr. Naci Gündoğan uygulamayla ilgili olarak şunları ifade etmiş: 
 
“Kahvaltı hizmetine öğrencilerimizden gerçekten çok yoğun bir ilgi var. Üniversitemiz, bu tarihten itibaren iki yemekhanesinde 3 öğün yemek hizmeti verecek. 10-15 güne kadar Yunus Emre Kampüsü’müzdeki diğer yemekhanemizin de faaliyete geçmiş olacağını düşünüyoruz. Şu an sadece bazı çevre düzenlemesi çalışmalarının tamamlanması gerekiyor. Kahvaltı hizmetiyle beraber öğrencilerimiz, sağlıklı beslenme ihtiyaçlarını tamamen karşılamış olacaklar. Öğrencilerimizin daha sağlıklı ve rahat koşullarda eğitim almaları için çalışmalar yapmaya devam edeceğiz.”
 
Bu uygulamaya gerçekten çok sevindiğimi vurgulamak isterim. Zira öğrencilerimiz sabah, öğle ve akşam yemeklerini sadece birer liraya yiyebiliyorlar. Yani günde toplamda üç liraya günlük yemek ihtiyaçlarını sağlıklı şekilde karşılayabiliyorlar. Geriye onlara sadece derslerini takip etmek ve çalışmak kalıyor. 
 
Kampüste sadece öğle yemeği verildiği dönemde Eskişehir’e okumaya, ‘adam gibi adam’ olmaya gelmiş, maddi durumu çok iyi olmayan talebelerimiz için, o öğle yemeği öylesine önemliydi ki. Birçok öğrenci o gün dersi olmasa bile, sadece öğle yemekleri için yürüyerek kampüsü gelir, öğle yemeğini yer, bir kısmı yemekten sonra yanına birkaç ekmek alır, onu da akşam ya da ertesi gün sabah kahvaltısına katık ederdi. Bu öğrencilerimizin önemli miktarının okuduğu dört yıl boyunca tek sağlıklı öğünü bu öğle yemeği olurdu. Artık akşam yemeği ve sabah kahvaltısı uygulamalarıyla, ‘okumaya gelmiş’ talebelerimizin ‘ne yiyeceğim’ kaygıları ortadan kalkmış oldu. 
 
Yurtdışında üniversitede bulunduğum dönemde, nispeten sınırlı maddi olanaklarım nedeniyle kampüste kahvaltı benim için çok önemliydi. Her sabah uygun fiyata, çok çeşidin olduğu kahvaltıyı yer, güne öyle başlardım. Çoğu gün o kahvaltı, akşama kadar beni idare ederdi zaten. Yurtdışında, muassır medeniyet dediğimiz medeniyetlerde, üniversitelerde ‘baba parasıyla okumak’ yadırganır, öğrenciler bir yandan kampüste ya da diğer işlerde çalışır, harçlıklarını çıkarır, diğer yandan üniversitelere giden öğrenciler, üniversitede verilen eğitimden en fazla miktarda yararlanmaya çalışırlar… Bir de şöyle Eskişehir sokaklarına, üniversiteye gelmiş öğrenci profiline bir bakın. Ne yazık ki etrafımızı saran çoğu üniversite öğrencisinde bu kararlığı göremeyeceksinizdir... Bizde eğitim parasız, buna rağmen ben etrafıma baktığımda, öğrencilerimiz ne yazık ki kendilerine sunulan imkanların kıymetini pek de bilmiyorlar. İşte kampüse bir liraya verilen yemekleri yemek için dersi olmasa da, yürüyerek gelen talebelerimiz var ya, işte bence en çok onlar, bu imkanların değeri biliyor. Ben en çok onlardan umutluyum...