Neye niyet, neye kısmet

Bu hafta sağlık harcamalarının arttığı konusunda bazı haberler çıktı. Çok doğru, yıllar itibariyle bakıldığında 2002 yılından bu yana toplam sağlık harcamaları yaklaşık iyimser bir tahminle devlete maliyeti 5 kat arttığı söyleniyor. Bir de buna kişilerin ödediği muayene ve ilaç paralarını da, katkı paylarını da eklesek çok daha fazla bir maliyet ile karşılaşabiliriz. Halbuki sağlık harcamalarının özelleştirilmesi ile, sağlık harcamalarında bir tasarruf yapılacağı, bu türlü harcamaların devlete olan yükünün azalacağı söyleniyordu. Sonuç sağlık harcamaları arttı.
Bu bana daha evvel tek partili dönemden çok partili döneme geçişteki bir olayı anımsattı. Demokrat Parti’nin iktidar olduğu o dönemlerde de serbest piyasa ekonomisinin uygulanacağı ve devletin artık bazı piyasaları özel sektöre bırakılacağı devletin piyasalardan çekileceği ve kamu harcamalarının azalacağı savı savunuluyordu. O dönem incelendiğinde bakıldı ki kamu harcamaları daha da artmış. Yani devlet, serbest ekonomiyi savunurken; kamu harcamaları artmış. Sonuç devletin ekonomideki payı daha da büyümüş.
Demek istiyorum ki; yukarıdaki örneklerden de anlaşılacağı gibi; her zaman bize anlatılanlarla sonuçlar aynı olmuyor. Tabi ki buradaki artışların birçok başka nedenlerin olduğu söylenebilir. Fakat bu nihai sonucu değiştirmez.
Bakarsınız, daha iyi eğitim sistemi için getirilen değişiklikler, sonuç olarak hüsranla bitebilir.
Bakarsınız, daha iyi sağlık hizmeti vermek için özel sektöre verilen sağlık hizmetleri, devletin sağlık harcamalarını daha da arttırabilir.
Bakarsınız, yap-işlet-devret ile yapılan birçok yatırım, devlet tarafından yapılsa, topluma maliyeti daha az olabilir.
Bakarsınız, bazı şeyler bize dikte edilmese, alınan kararların sonuçları daha iyi değerlendirilse, belki bizler çok daha az zararla bazı şeyleri geçiştirebiliriz.
Neye niyet neye kısmet. Ne dersiniz?