Vergi haftamız kutlu olsun

Bir maliye hocası olarak bu hafta vergi ile ilgili bir şeyler yazmayı düşündüm.
Toplumun tüm kesimlerinde vergi bilincinin geliştirilmesi ve vergiyi gönüllü olarak ödeme alışkanlığının arttırılması amacıyla her yıl Şubat ayının son haftası Vergi Haftası olarak kutlanmaktadır.
Bu hafta süresince çeşitli kurum ve kuruluşlarda vergi vermenin bir gereklilik olduğu, bu gerekliliğin yasalarla da sabit hale getirildiği, vergi vermemenin ülkeyi, dolayısı ile vatandaşları zarar sokacağı anlatılarak, vatandaşlarda vergi verme bilinci oluşturulmaya çalışılır.

Vergi vermeyi zarar olarak görmemek gerekir. Aksine, vergi vermek kendimize, geleceğimize ve vatanımıza yatırım yapmak demektir.
Bir devletin kalkınabilmesi için vergi çok önemli bir araçtır. Bu nedenle öncelikle tüm halkta vergi verme bilinci oluşturulmalıdır. Vergi devletin en önemli ekonomik kaynaklarından biridir ve devletin çatısı altında yaşayan tüm vatandaşlardan alınır. Vergi vermek her vatandaşın görevidir ve bu görev titizlikle yerine getirilmelidir. Çünkü toplanan vergiler ortadan kalkacak ya da azalacak olursa vatandaşa verilen hizmetler de azalacaktır. Vergiler halkın refahını sağlayan hastane, yol, su gibi hizmetler olarak halka geri dönmektedir.
Dedikten sonra, birazda çuvaldızı kendimize batıralım. Evet vergi ödemek vatandaşlık görevimiz, vergi verme bilincimizin gelişmesi geleceğimizin garantisi ama vergi adil, herkesin ödeme gücüne göre alınan, haksızlığa yol açmayan, etkin olarak kullanılan ve vatandaşa tekrar mal ve hizmet olarak dönen bir sistem olması gerekir.
Bu konuda biz vatandaşlar, işverenler, çalışanlar, vergiyi toplayan kamu dahil herkes şikayetçidir. Bunuda burada belirtelim.
Peki ne yapalım? Çözüm ne?
Herkesin ödeyebileceği kadar verginin alındığı, verginin adil olduğu, vergi kaçırmanın en aza indirgendiği, vergi cezalarının uygulandığı bir sistemin olması gerekir. Çünkü bir tarafta; devlet için gelir olan vergi, diğer tarafta; ödeyenler için gider olan vergi. Bu yüzden keşke bu söylediklerimizin uygulanabilirliği çok kolay olsa.
Bu hoş olmayan konuyu iki fıkra ile tebessüm ederek bitirelim.
Bizim Türk vatandaş uluslararası ekonomi toplantısına katılır... Devletin topladığı vergi dağılımını tartışırlar... Konuşmacılardan biri Amerikalı, biri Avrupalı, biri de Türk. Ortaya bir fikir atılır... Halktan toplanan vergiler nasıl dağılım yapılacak. Amerikan vatandaşı söz alır:
-Bizim Amerika’da önce yere bir çizgi çizeriz ve sonra topladığımız vergileri havaya atarız... Çizginin soluna düşen paraları halka hizmet olarak geri veririz, sağ tarafta kalan devlete kalır, yatırım yaparız...
Derken Avrupalı söz alır ve:
- Bizim Avrupa’da başka ama ona benzer bir uygulama yaparız... Önce yere bir daire çizeriz... Halktan toplanan vergileri havaya atarız. Dairenin dışında kalan halka hizmet olarak geri döner, dairenin içine düşenleri devlet harcamalarına kullanırız...
Sıra bizim Türk’e gelir ve başlar anlatmaya:
-Evet güzel anlattınız da. Keşke bizde sizin çirkefliklerinizi değil de bu çalışkanlığınızı alsak... İnanın bizim öyle bir uygulamamız yok... Bizde daha kısa oluyor... Bi kere öyle yere çizgi çizmeyiz... Bizde hükümet halktan toplar vergileri... Atar havaya. Yere düşenleri kendilerine harcama yaparlar... Havaya kalanlar halka hizmet olarak geri döner...
MÜKELLEF OLAMAK
Adamı, vergi dairesine çağırmışlar. Yanında bütün defterlerini ve hesaplarını da getirmesini istemişler.
Adam korku içinde, mali danışmanına gitmiş.
Sormuş:
- Vergi dairesine giderken nasıl giyineyim? Ne tür bir izlenim bırakırsam, bana daha az vergi cezası keserler?
Mali danışman öğüt vermiş:
- En eski elbiselerini giy. Yoksul, muhtaç bir görüntü ver ki, sana az ceza kessinler.
Adam güvenemeyip, bir de avukatına danışmış.
Avukat, mali müşavirin tam tersi bir öğüt vermiş:
- En yeni, en pahalı elbiseni giy. Güvenli, kendinden emin bir görüntü ver ki, az ceza kessinler vergiciler.
Adamı bu öğütler tatmin etmemiş. Aklına güvendiği, maliyeci bir arkadaşına aynı soruyu sormuş. Bu akıllı arkadaş bir hikaye anlatmış. Şöyle demiş:
- Bir gelin, zifaf gecesi ne giymesi gerektiğini bir arkadaşına sorar. O da, gırtlağa kadar kapalı, koyu renk bir gecelik giymesini tavsiye eder. Bir başka arkadaşı ise, dekolte, şeffaf bir gecelik giymesini söyler.
Vergi dairesine giderken ne tür bir elbise giymesi için arkadaşından öğüt bekleyen adam, bu hikayeyi dinledikten sonra, sorar:
- Zifaf gecesi ne giyeceğini bilemeyen gelinle, vergi dairesine giderken ne giyileceğini soran benim aramda ne gibi bir ortak yan var ki?
Adamın maliyeci arkadaşı gülerek, izah eder:
- Ne giyersen giy, başına gelecek şey aynıdır.
Kalın sağlıcakla