Yüzde 27

Biri var…
Herkes onu ‘kullandığını’ düşünüyor.
O da ‘herkesi’ kullandığını düşünüyor.
Spordan siyasete, ticaretten tutun da aklınıza gelecek hemen hemen tüm alanlarda ‘faaliyet’ gösteriyor.
Bazen ‘birilerinin’ adına hareket ettiği iddia ediliyor.
Herkes onun için ‘içeride’ diyor. Herkesin ‘içeridesi’ nasıl oluyorsa artık…
Onun için ‘herkesle’ görüşebilen tek isim de denebilir.
Bilgisiyle, birikimiyle değil ‘cesaretle’ yaptığı işler herkesin dilinde. Birlikte ‘iş yaptığı’ kişilerin çoğunun başını beladan belaya sürüklüyor ama ne hikmetse kimse ondan vazgeçmiyor, vazgeçemiyor!
Arkasını dayadığı ‘abileri’ var.
Ve o abilerin büyük hayalleri, hedefleri, projeleri var.
O abilerin söylemeye ‘cesaret edemediği’ şeyleri bu kişi kendisine sunulan ‘geniş oyun sahasında’ uluorta rahat rahat konuşuyor.
Yine o abiler ‘kendini’ hiç üzmüyor, yıpranmıyor, ön plana çıkmıyor. Onlar bir yandan ‘beyefendi’ görünmeye devam ederken ‘her kapıyı açan’ adamları onlar için dedikodunun, gıybetin dibine vuruyor.
Üstün yetenekleri sayesinde abilerinin istediği algıyı yaratıyor. En azından yaratmaya çalışıyor. Bu arada düşmanları da çoğaltıyor. En yakın dostları kavga ettiriyor.
Kimse ne olduğu, nasıl olduğunu anlayamadan boğaz boğaza geliyor. Şans eseri birbiriyle görüşenler ‘gerçek durumun’ farkına varıyor ve yollarına devam ediyorlar.
Ama onun lafıyla, gazıyla, yönlendirmesiyle birbirine küsen, kavga eden koca koca adamlar, başkanlar, genel müdürler, vekiller var bu kentte.
Bu arkadaş neredeyse orası bir anda ‘karışıklığın başkenti’ oluveriyor. On dakika uğrayıp geçtiği yerler ‘Hindistan trafiğine’ dönüyor.
Yönetimleri dağılma, meclisleri kapanma noktasına getiriyor.
Birbiriyle hiç görüşmeyen beş adamla aynı gün içinde kahve içebilir.
Birbirinden zerre hazzetmeyen üç grupla ‘bir saat içinde’ yüz yüze sohbet edebilir.
Bir kişi de çıkıp ‘noluyor arkadaş, nasıl oluyor kardeş’ demez, diyemez!
Başta da dedim ya; herkes onu, o da herkesi…
Yapıp ettikleri ilk yıllarda ‘haylazlık’ olarak görülüyordu. Ahali gülüp geçiyordu, yaramazlıkları sohbetlerin eğlenceli kısmını oluşturuyordu.
Ama iş öyle bir noktaya geldi ki…
Siyasetteki huzursuzluğun, ticaretteki kavgaların ve spordaki gerilimlerin yüzde 27’si kendisinden kaynaklanır oldu.
Artık kendileri ve niyetleri iyice deşifre olan abileri, bu arkadaşı ‘kullanmaktan’ vazgeçmeli. Aynı şekilde bu arkadaş da onları ‘kullanmaktan’ vazgeçmeli.
Perde arkasından sufle vere vere nereye kadar…