Ilıca’Da İlkbahar Güzelliği Başkan Mustafa Önsay: "38 Doktor Kadrosu Kütahya’Y… Anadolu Üniversitesi 2. tura yükseldi! İsmail Candemir: Cumhur ittifakında kriz aramak... Bahar Şenliği’Nde Renkli Ve Güzel Görüntüler Yaşan… Eskişehir'de vatandaşı manavdan soğutan sebep! Eskişehir'de U-13 Ligi’nde heyecan dorukta! Sağlıkspor şampiyonluğu istiyor Eskişehir ekibinin rakip sahasında tanıdık isim: E… Eskişehirspor taraftarı sosyal medyayı o paylaşıml… Eskişehirspor Başkanı Koca'dan anlamlı paylaşım Tepebaşı Belediyesi’nin kadınlara desteği sürüyor Eskişehir'de yaşam merkezi skandalı: Müdür paralar… Eskişehir'in o ilçesine yeni proje: Başkan müjdeyi… ESTÜ Bahar Şenlikleri’nde Rektör Özcan öğrencilere… Eskişehir'in kazanması için önemli çağrı: "Birlikt…

Üye Girişi

Üye Ol

Eskişehir

Alpu

Spor

Gündem

Eskişehir Hava Durumu

Resmi İlanlar

Eskişehir Nöbetçi Eczaneler

Afyon

Bilecik

Eskişehir Gezi Rehberi

Eskişehir Parkları Eskişehir Müzeleri Eskişehir Yemekleri Eskişehir Camileri, Külliyeleri ve Anıtları Eskişehir Alışveriş Merkezleri Eskişehir Restoranları (Yeme İçme) Eskişehir Gece Hayatı

Magazin

DİĞER

Kütahya Ekonomi Eskişehir etkinlik Kültür Sanat Dünya Sağlık Teknoloji Eğitim Röportaj Biyografi Eskişehir Siyasetçileri Yaşam Ramazan

Eskişehir Videoları Foto Galeri Yazarlar Eskişehir İş İlanları Seri İlanlar İletişim

3.05.2024 - Cuma

Prof. Dr. Cengiz Türe

Tüm Yazıları Diğer Yazarlar

Kurnazlığı akıl sanmak...

Prof. Dr. Cengiz Türe yazdı

10 Temmuz 2015 00:06

Yaptığım okumalar sonucunda hem aklın hem de kurnazlığın zekâdan güç aldığını, zekânın hangisi için daha çok çalıştığına bağlı olarak ise daha akıllı ya da daha kurnaz olunduğunun ayırdına varınca şaşırmadım desem, yalan olur. Çünkü genellikle toplumsal algı giderek zekâ ve akıl gibi kavramları “kurnazlık” kavramı ile değerlendirmektedir. Elbette toplumdaki bu algı, kendine göre bir kurnazlık kültürü de oluşturmuştur. Bu nedenle toplumumuzda yaygın olarak kabul gören kurnazlık, ne de olsa bizlere hep takdir edilecek bir akıl işi olarak anlatılıp durdu. Anlaşılan o ki; zeki ve akıllı olmak toplumda kurnazlıkla özdeşleştiriliyor. Melih Cevdet Anday’ın bir yazısındaki “…kurnaz kişiler olduk çıktık, çocuklarımıza da kurnazlıktan başka bir şey aşıladığımız yok…” cümlesi de bu durumu oldukça iyi anlatıyor, sanırım…

O halde, bu kavramları bir birinden ayıran temel özellikler en kısa ve doğru biçimde nasıl ifade edilmektedir? İnsanların algılama hızına “zekâ”, düşünebilme becerisine “akıl” ve kendi çıkarı için olanı olduğundan farklı yansıtma becerisi ise “kurnazlık” olarak tanımlanmaktadır. Ayrıca kurnazlığın bazı kaynaklarda “kötücül zekâ” olarak adlandırılması da, akıl gibi zekâdan yararlanmasından kaynaklansa gerek.

Bu nedenle kurnazlığı önceleyen toplumlar ile aklı önceleyen toplumlar arasında yalnız dürüstlük bakımından değil, yetenek bakımından da büyük bir farklılıkların olduğu dikkatimi çekti. Bunu nereden anladığımı sorarsanız, ülkelerinin İnsani Gelişmişlik İndeksi’ ne göre yapılan sıralamalardan anlamak hiçte zor olmasa gerek… Doğal olarak yaratıcı akla dayalı olarak doğruyu bulma atılımlarından yoksun toplumlarda, ne yazık ki kurnazlık daha ağır basmaktadır.

Sonra düşündüm ki farklı ülke toplumlarının zekâlarına yönelik yapılan çalışmalar incelendiğinde, genetik olarak ortalama zekâya sahip bir toplumuz. Yani sahip olduğumuz bu toplumsal genetik zekâ potansiyelimizi kurnazlık için kullanmak yerine akıl yönünde kullanamaz mıyız? Sanırım bunun için öncelikle şunun farkına varmalıyız. Kısa vadede kazançlı gibi görünen kurnazlığın, unutulmaması gereken en önemli özelliği ise sürdürülebilir olamamasıdır. Çünkü akla dayalı her türlü eylem sürdürülebilir bir yapıya dayanır ve zamanı geldiğinde akılcı bir şekilde kendini yenileyerek ayakta kalır.

Satırlarıma François de La Rochefoucauld’ un şu sözleriyle son vermek istiyorum; “Aldatılmanın en iyi yolu, kendini herkesten kurnaz sanmaktır…”